شناسایی نواحی مستعد برای رشد و توسعه پایدار فعالیت های گردشگری از موضوعات مهم در برنامه ریزی گردشگری است. شهرستان دورود، با توجه به قرارگیری در دو منطقه کوهستانی و دشتی، از تنوع توپوگرافی و جاذبه های طبیعی فراوان برخوردار است که به مدیریت صحیح و برنامه ریزی مناسب جهت دستیابی به اهداف توسعه پایدار گردشگری نیازمند است. در پژوهش حاضر با هدف بررسی پتانسیل بالقوه این منطقه در اکوتوریسم کوهپیمایی تفریحی ورزشی به ارزیابی توان اکولوژیک این منطقه با استفاده از روش ارزیابی چندمعیاره پرداخته شد. این پژوهش از جهت هدف کاربردی توسعه ای و از نظر چارچوب پژوهشی تحلیلی توصیفی است. از آنجا که شناخت و ارزیابی پتانسیل های گردشگری نوعی تصمیم گیری چندمعیاره است، در این پژوهش 5 گروه معیار شامل معیار های فیزیکی، اکولوژیکی، زیرساختی کالبدی، ایمنی، و اقتصادی اجتماعی و 25 زیرمعیار برای گردشگری کوهپیمایی تفریحی ورزشی تدوین شد و روش ترکیب خطی وزن دارشده برای ادغام معیارها به کار رفت. سپس، نقشه نهایی جهت فعالیت اکوتوریسمی در منطقه در 3 پهنه با قابلیت ضعیف و متوسط و خوب ترسیم شد. نتایج حاصل از نقشه نهایی مطلوبیت نشان داد 9/6 درصد از منطقه برای تفرج کوهپیمایی تفریحی ورزشی توان بالا دارد. همچنین، نتایج حاصل از تاپسیس نشان داد کوه قارون و اشترانکوه برای کوهپیمایی تفریحی ورزشی در اولویت اول و دوم قرار دارند. در مجموع نتایج پژوهش حاضر پهنه های مستعد جهت کوهپیمایی تفریحی ورزشی را نشان می دهد که راهنمایی برای گردشگران و مدیران و برنامه ریزان، به منظور تصمیم گیری و اجرای سیاست های توسعه ای، با در نظر گرفتن رویکردها و ملاحظات محیط زیستی و اقتصادی اجتماعی، به شمار می آید.

در ایران، روستاها باوجود داشتن منابع طبیعی پایه کشاورزی، با مشکلات اقتصادی مواجه می باشند. این مسایل لزوم توجه به راهکارهای مکمل اقتصادی چون گردشگری روستایی را مطرح می سازند. گردشگری روستایی می تواند طیف وسیعی از فعالیت های گردشگری، از جمله کوهپیمایی تفریحی - ورزشی را شامل گردد. کوهپیمایی، فعالیتی پرطرفدار در سراسر جهان است که بسیاری به آن می پردازند. استان مازندران نیز به لحاظ خصوصیات طبیعی و ویژگی های اقلیمی و غیره از استانهای ممتاز به لحاظ فعالیت های مبتنی بر طبیعت محسوب می گردد. اما مساله این است که ویژگی های طبیعی به ویژه ارتفاعات و توپوگرافی، آن چنان که باید به عنوان فرصت در جهت توسعه روستاهای استان مازندران شناسایی نگردیده و در این جهت برنامه ریزی نشده است. در این راستا به نظر می رسد که استان مازندران در زمینه کوهپیمایی تفریحی - ورزشی در راستای گردشگری روستایی و نتایج حاصل ازآن در جهت اقتصاد تکمیلی، استعداد و ظرفیت دارد. لذا این پژوهش در این راستا، با بهره گیری ازسیستم اطلاعات جغرافیایی، نسبت به شناسایی مناطق مستعد کوهپیمایی تفریحی - ورزشی استان مازندران اقدام نمود و سپس روستاهای در ارتباط این مناطق مستعد در سه بازه کمتر از 500 متر، 500 تا 1000 متر و 1000 تا 1500 متر در قالب دو نوع روستای زیر 20 خانوار و بالای 20 خانوار به تفکیک شناسایی گردید و سپس جهت ارایه راهکارهای کاربردی با توجه به چهار شاخص تعداد روستا، جمعیت، تعداد خانوار و دسترسی به راهها در جهت گردشگری روستایی مورد تحلیل واقع گردید روش تحقیق توصیفی - تحلیلی است. بر اساس یافته های تحقیق استان مازندران در زمینه های طبیعی، انسانی (روستایی) و فرصتهای توسعه گردشگری روستایی مبتنی بر کوهپیمایی تفریحی - ورزشی دارای استعداد می باشد. در انتها نیز بر اساس یافته های تحقیق راهکارهای کاربردی نیز ارایه شده است.

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر شناسایی عوامل ارزش پیشنهادی سالمندان مجموعه های تفریحی ورزشی شهر تهران بود.روش پژوهش: روش تحقیق کیفی (نظریة داده بنیاد) است. جامعة آماری پژوهش حاضر، شامل مربیان، کارکنان و سالمندان (مشتریان) مجموعه های تفریحی ورزشی شهر تهران و همچنین خبرگان دانشگاهی در حوزة بازاریابی و کسب وکارهای ورزشی بود. روش نمونه گیری هدفمند و به تکنیک گلوله برفی بود. ابزار تحقیق مصاحبه بود که از 59 نفر به عمل آمد. روایی ابزار پژوهش (مصاحبه)، توسط مصاحبه شوندگان و سپس استادان متخصص، بررسی و تأیید شد و برای سنجش پایایی از روش توافق درون موضوعی استفاده شد که مطابق این روش مقدار پایایی برابر با 87/0 بود.یافته ها: در راستای تجزیه وتحلیل داده ها از روش نظریة داده بنیاد استفاده شد. یافته ها نشان داد که عوامل ارزش پیشنهادی مشتریان مجموعه های تفریحی، ورزشی شهر تهران در قالب پنج مقولة اصلی دسته بندی شدند. مقوله ها شامل ارزش پیشنهادی کارکردی، ارزش پیشنهادی موقعیتی، ارزش پیشنهادی احساسی، ارزش پیشنهادی اجتماعی، ارزش پیشنهادی شناختی اند که این پنج مورد خود شامل 25 مفهوم و 121 عامل یا کد باز هستند.نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش نتیجه می گیریم برای توسعة مجموعه های تفریحی و ورزشی شهر تهران باید بر مقوله های استخراجی از این پژوهش متمرکز شد که از طریق شناسایی ارزش های پیشنهادی موردنظر مشتریان بتوان در جهت رفع نیازهای آنها گام های اساسی برداشت.

وضعیت کارآفرینی درون سازمانی به عنوان توانایی سازمان در تبدیل فرصت های کارآفرینانه به موقعیت های رشد می باشد. لذا هدف از تحقیق حاضر طراحی الگوی توسعه کارآفرینی درون سازمانی سازمان های مطالعه ورزشی با مطالعه موردی مجموعه های تفریحی ورزشی ایران بود. روش پژوهش، توصیفی-همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل: مربیان، عوامل آموزشی و مدیریتی مجموعه های تفریحی ورزشی بود که از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسش نامه کارآفرینی بومی سازی شده جفری و همکاران[1] (2002) بود که پس از اطمینان از روایی صوری و محتوایی آن، پایایی آن توسط اساتید و صاحب نظران کارآفرینی و مدیریت ورزشی تأیید گردید و پایایی آن نیز به روش آلفای کرونباخ برای هر پنج متغیر پژوهش بالاتر از 0/71 محاسبه شد. در نهایت پس از آزمون نکویی برازش مطلوب الگو (شاخص های سه گانه فورنل و لارکر) و شاخص کفایت نمونه برداری، داده ها با استفاده از نرم افزار اسمارت پی ال اس (3)[2] و نرم افزار اس پی اس اس[3] مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. تحلیل عاملی داده ها نشان داد که متغیر اختیار کاری در سازمان با بار عاملی (0/88)، حمایت مدیریت از کارآفرینی با بار عاملی (0/86) و متغیر پاداش با بار عاملی (0/74) بیشترین همبستگی درونی در فرآیند کارآفرینی درون سازمانی داشتند. همچنین نتایج آزمون تی حاکی از تأثیر مستقیم، معنادار و تبیین کننده خرده مقیاس های پنج گانه پژوهش بر کارآفرینی درون سازمانی بود. طبق نتایج و اهمیت کارآفرینی درون سازمانی، افزایش ارتباطات مورب و از پایین به بالا در سازمان، واگذاری مسئولیت ها به کارکنان و مشارکت کارکنان در اداره سازمان و همچنین کاهش کنترل رسمی سازمان به مدیران در جهت حفظ و ارتقای فعالیت های کارآفرینی درون سازمانی پیشنهاد می گردد.